Kody kreskowe są jednym z najpopularniejszych sposobów znakowania produktów, towarów, obiektów, czy majątku. Towarzyszą nam codziennie w różnych sytuacjach, ale mało kto wie jak i kiedy powstały.
Wstęp
W 1932 roku na Uniwersytecie Harwardzkim mała grupa studentów pod kierownictwem Wallace Flint’a wzięła udział w ambitnym projekcie. Jego założeniem było umożliwienie klientom wybieranie żądanego towaru z katalogu poprzez wyciągnięcie odpowiedniej karty perforowanej. Następnie karta przekazywana była do kontrolera, który umieszczał ją w czytniku. System automatycznie dostarczał produkt z magazynu do kasjera. Rachunek był drukowany, a stan magazynu – uaktualniany.
Era nowoczesnych kodów kreskowych rozpoczęła się w 1948 roku. Bernard Silver, doktorant na Politechnice Drexel w Philadelphi, zaproponował badania nad opracowaniem systemu do automatycznego odczytywania informacji o produktach. Powiedział o tym swojemu koledze Normanowi Woodlandowi, który był wówczas 27-letnim doktorantem i nauczycielem w Drexel. Problem zafascynował Woodlanda i zaczął nad nim pracować. Pierwszą propozycją Woodlanda było użycie szablonu z atramentu, który świeciłby w ultrafiolecie.
Woodland i Silver zbudowali urządzenie, które działało, ale system miał problemy z niestabilnością atramentu, a koszty drukowania szablonów były wysokie. Woodland był nadal przekonany, że mają wartościowy pomysł. Przerwał pracę nauczyciela w Drexel i przeprowadził się do swoich rodziców na Florydę, aby mieć więcej czasu na pracę nad problemem. 20 października 1949 roku, Woodland i Silver złożyli wniosek patentowy zatytułowany „Urządzenia i metody klasyfikacji”. Wynalazcy określili swój wynalazek jako „sztuka klasyfikacji przedmiotów za pomocą identyfikacji wzorców”.
Pierwsze kody kreskowe
Pierwszy kod kreskowy, ze względu na swój wygląd, został nazwany tarczą strzelniczą (ang. bull’s eye). Składał się on z serii koncentrycznych okręgów. Kiedy Woodland i Silver opisali ten symbol, podstawowa symbolika została opisana jako wzorzec prostych linii podobnie do dzisiejszego jednowymiarowego kodu kreskowego.
Wzorzec składał się z 4 białych kresek na ciemnym tle. Pierwsza kreska stanowiła punkt odniesienia, a pozycja pozostałych trzech linii była ustalona w odniesieniu do pierwszej. Informacja była zakodowana poprzez obecność lub brak jednej lub więcej linii. To pozwalało na przypisanie 7 różnych towarów.
Jednak wynalazcy zauważyli, że dodanie więcej linii zwiększa możliwość zakodowania danych. Używając 10 kresek można zakodować 1023 stany.
W 1962 roku Silver, nieujrzawszy komercyjnego zastosowania kodów kreskowych, zmarł w wieku 38 lat. W 1992 roku prezydent Bush przyznał Woodlandowi nagrodę (National Medal of Technology), jednak żaden z wynalazców nie zarobił na idei, która zapoczątkowała ogromny biznes.
Początki historii kodów kreskowych w handlu
Kody kreskowe nie były używane w przemyśle do 1966 roku. NAFC (The National Association of Food Chains) zgłosiła się do producentów sprzętu, aby opracowali system, który usprawniłby proces sprzedaży. W 1967 RCA zainstalowała jeden z pierwszych systemów skanujących w sklepie Krogen w Cincinnati.
Kody towarów były reprezentowane przez „bull’s eye barcodes”, który składał się z okręgów i przestrzeni o zmiennej szerokości. Te kody nie były drukowane na opakowaniach przez producentów, lecz umieszczane przez pracowników sklepu. Wystąpiły jednak pewne problemy z kodem RCA/Kroger. Stało się jasne, że przemysł musiałby zgodzić się na standard kodowania otwarty dla wszystkich producentów i przyjęty przez wszystkich producentów żywności oraz dystrybutorów.
W 1969 roku NAFC powierzyła rozwój projektu kodów kreskowych dla szerokiego przemysłu firmie Logicon Inc. Rezultatem był UGPIC (Universal Grocery Products Identification Code) w lecie 1970. Na podstawie raportu Logicon powstał komitet amerykańskiej sieci supermarketów d/s kodu Uniform Grocery Product. Trzy lata później kod został wprowadzony na rynek i jest używany w USA do dziś. Pomysł przedstawiła firma IBM, a rozwijał George Laurer, którego praca była rozwinięciem pomysłów Woodlanda i Silvera.
Pierwsze historyczne skanowanie w supermarkecie
W czerwcu 1974 roku jeden z pierwszych skanerów UPC, wyprodukowany przez NCR Corp., został zainstalowany w supermarkecie Marsh w Troy, Ohio. Kod produktu pierwszy raz został zeskanowany 26 czerwca 1974. Był to dziesięciopak owocowych gum do żucia firmy Wrigley.
Gumy nie były specjalnie wyznaczone do tego celu – to, że sprzedawca zeskanował właśnie te gumy było przypadkiem. Dzisiaj paczka gum jest wystawiana w Smithsonian Institution’s National Museum of American History.
Pierwsze próby zastosowania kodów kreskowych w przemyśle do automatycznej identyfikacji zostały podjęte w latach pięćdziesiątych przez AAR (Stowarzyszenie Kolei Amerykańskich).
W 1967 roku przyjęto optyczny kod kreskowy. Oznaczanie wagonów kolejowych i instalacja skanerów rozpoczęły się 10 października 1967 roku. Minęło siedem lat, zanim zdołano oznaczyć 95% floty kolejowej.
Wiele przyczyn złożyło się na niepowodzenie tego systemu i został on porzucony w latach siedemdziesiątych. Wydarzenie, które uznaje się za prawdziwe zastosowanie kodów kreskowych w przemyśle, miało miejsce 1 września 1981 roku, kiedy to Departament Obrony Stanów Zjednoczonych zastosował Code 39 do oznaczania wszystkich produktów sprzedanych armii.
Sprawdź darmowy generator kodów kreskowych
Historia kodów kreskowych
- 1932 rok – Wallace Flint pisze na Uniwersytecie Harwardzkim pracę magisterską na temat automatycznych punktów kasowych w supermarketach
- 1938 rok – Joe Woodland i Berny Silver rozpoczęli badania nad technicznym aspektem odczytu i kontroli cen artykułów żywnościowych w handlu
- 1959 rok – Girard Feissel zgłosił w amerykańskim urzędzie patentowym wniosek o sposób kodowania cyfr od 0 do 9
- 1970 rok – producenci i handlowcy z USA i Kanady tworzą stowarzyszenie do jednolitego kodowania towarów
- 1973 rok – oficjalne zatwierdzenie kodu kreskowego UPC (Universal Product Code)
- 1974 rok – powstanie tymczasowego komitetu badającego możliwość wprowadzenia jednolitego systemu identyfikacji towarów w Europie
- 1976 rok – powstaje Europejski System Kodowania Towarów EAN (European Article Numbering)
- 1976 rok – opracowanie pierwszego alfanumerycznego kodu kreskowego – Code 39
- 1977 rok – powołanie Stowarzyszenia Kodowania Towarów EANA (European Article Numbering Association)
- 1981 rok – przekształcenie systemu europejskiego w międzynarodowy – powstaje IANA
- 1990 rok – przyjecie Polski do systemu EAN i powołanie organizacji narodowej CKK – Centrum Kodów Kreskowych w Instytucie Logistyki i Magazynowania w Poznaniu.
- 1998 rok – organizacje EAN i UCC podjęły decyzję o kompleksowym scaleniu systemu UPC z systemem EAN, dzięki czemu obecnie funkcjonuje jeden globalny system EAN.UCC.
- 2005 rok – Globalne Forum GS1, podczas którego oficjalnie dokonano zmiany nazwy z EAN International na GS1
Zobacz jakie standardy obowiązują dzisiaj. Poznaj kody, etykiety, drukarki i czytniki wykorzystywane przez współczesne firmy.
Wykorzystaj kody kreskowe w swojej firmie
Oznacz majątek, produkty i towary nowoczesnymi etykietami z kodami kreskowymi. Bezbłędnie identyfikuj obiekty i przyspiesz proces inwentaryzacji.
